Ει Ψιτ.....





Εϊ ψιτ!
Σ' εσένα μιλώ, ναι εσύ που κρύβεσαι, που γυρνάς την πλάτη και δεν δίνεις σημασία.
Εσύ που τόσα χρόνια πέρναγες όμορφα, πλούσια στην υγεία των κορόιδων χωρίς ήθος, χωρίς φραγμούς, αδίστακτος όπως πάντα, σε εσένα μιλάω που τόσα χρόνια πλούτιζες εις βάρος μας...
Σ' εσένα μιλάω που με κυνήγησες, με χλεύασες, με χτύπησες, με ποδοπάτησες.
Σε εσένα μιλάω, που δεν άφησες να πάρω αέρα, δεν άφησες να δω πίσω από τον τοίχο, που ότι έκανα καλώς καμωμένο δεν σ άρεσε.
Σε εσένα μιλάω που ψήφισες αυτά τα μικρά υποανάπτυκτα ανθρωπάκια, που ανέβασες ψηλά για να με κυβερνήσουν, να με καθοδηγήσουν, να μου δώσουν πνευματική τροφή να μου
δώσουν επίπεδο, να μου δώσουν ελπίδα!!
Και χα! Σου δώσανε λεφτά!
Πολλά λεφτά, δόξα, ανηθικότητα, γκλαμουριά, ακριβά σπίτια, ακριβά αυτοκίνητα.
Σε εσένα μιλάω μικρέ άνθρωπε, που μόλις με έβλεπες τα μάτια σου σκοτείνιαζαν, το χαμόγελο σου χαμόγελο εκδίκησης....


 διαβαστε περισσοτερα 

1 σχόλιο:

  1. Νομίζω πως πολλά λόγια λέμε. Από πράξεις πάσχουμε! Όλοι μας γράφουμε και λέμε, αλλά μάλλον εκεί εκτονώνουμε την αντίδρασή μας. Πρέπει να δράσουμε. Ίσως ο καναπές μας να παραείναι αναπαυτικός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Μιλα..μαρτυρησε τα ολα!!